در جدول زیر انواع محلول‌ها همراه با مثال آورده شده است.

جداسازی مخلوط ها

مواد در نقطه ذوب و جوش تغییر حالت می دهند. که این ویژگی در جداسازی مخلوط ها بسیار اهمیت دارد. برای جداسازی ماده جامد محلول در آب می توان آب را تبخیر کرد. در این حالت ماده حل شده به صورت جامد در ته ظرف باقی می ماند. از این نکته که مواد از نظر نقطه جوش با هم تفاوت دارند، در جداسازی استفاده می شود. زیرا آنهایی که نقطه جوش پایین تری دارند زودتر تبخیر می شوند. اتیل الکل و آب با هم یک محلول تشکیل می دهند که الکل در آن دارای نقطه جوش پایین تری است. دمای جوش آب  ºC 100 و الکل ºC 78 است، بنابراین الکل زودتر تبخیر شده و جدا می شود. در مواد خالص در طول مدت زمانی که تغییر حالت می دهند، دما ثابت است. آب در فشار یک اتمسفر در ºC0 یخ می زند ودر دمای  ºC100 به جوش می آید.بنابراین در طول انجماد و جوشیدن آب دمای آن ثابت می ماند در صورتی که در محلول ها در طول تغییر حالتشان دما ثابت نمی ماند و مرتب تغییر می کند. این تغییر به صورت افزایش دمای جوش و کاهش نقطه انجماد با افزایش زمان نمایان می شود.

برای جداسازی ماده به صورت جامد از مخلوط آن از تفاوت در نقطه ذوب استفاده می شود. هرگاه چنین ترکیبی را در مقابل گرما قرار دهیم، ماده ای که دارای نقطه ذوب پایین تری باشد، به حالت مایع در می آید و ماده دیگر جامد می ماند. محلول های همگن جامد در مایع و مایع در مایع با استفاده از تفاوت در نقطه جوش آنها از هم جدا می شوند. برای جداسازی محلول های جامد در مایع از روش تقطیر ساده استفاده می شود. روش کار به این صورت است که در اثر حرارت دادن آن ، مایع تبخیر شده و با خروج از بالون تقطیر از دستگاه سرد کننده گذشته، متراکم می شود. مایع متراکم شده در پایان در ظرف دیگری جمع آوری می شود که به آن تقطیر شده می گویند. در ظرف اولیه ماده جامد باقی می ماند. به این ترتیب مخلوط همگن جامد در مایع از هم جدا می شود.

برای جداسازی مخلوط های همگن مایع در مایع نمی توان از روش تقطیر ساده استفاده کرد. به عنوان مثال اگر از این روش برای جداسازی اتیل الکل و آب استفاده شود، به دلیل آن که الکل دارای نقطه جوش کمتری است، ابتدا الکل بخار می شود و همراه آن نیز مقداری آب تبخیر می شود. بنابر این تقطیر شده دارای مخلوطی از الکل و آب است. برای خالص سازی اینگونه مخلوط ها از روش تقطیر پیچیده استفاده می شود. همان طور که می دانیدتفاوتی که این دو روش دارند وجود کلون فراکسیون در تقطیر پیچیده است.  برای افزایش سطح تماس معمولاً داخل کلون را با تکه خرده های شیشه پر می کنند. هنگام حرارت دادن مخلوط قسمت پایینی کلون دارای دمای بالا و بالای کلون دمای پایین تری دارد. هنگام بالا آمدن بخارات مخلوط، آن قسمت از بخارات که نقطه جوش بالاتری دارد، با برخورد به تکه خرده های شیشه موجود در کلون متراکم شده و به داخل ظرف تقطیر بر می گردند. ولی بخارات ماده ای که دارای نقطه جوش پایین تری است و تا قسمت بالای کلون پیشروی کرده اند، پس از گذشتن از دستگاه سرد کننده متراکم شده ودر داخل ارلن مایر به صورت تقطیر شده جمع آوری می شود. به این ترتیب ، از مخلوط الکل در آب، الکل خالص بیشتری به دست می آید.

همان طور که در آزمایش مشاهده می شود، مخلوطی شامل دو مایع را هنگامی که گرم می کنیم، مایعی که دمای جوش پایین تری دارد ابتدا شروع به جوشیدن می کند. تا زمانی که این مایع تمام شود، افزایش دمای محلول باقی مانده بسیار کم است به همین دلیل دما ثابت فرض می شود. پس از آن دما مجدداً افزایش می یابد و مایع دوم شروع به جوشیدن می کند و دما دوباره ثابت می ماند.  در طول جوشیدن مواد خالص، دما ثابت می ماند. در قسمت هایی که دما ثابت است، مایعات به صورت جداگانه در ظرف های مورد نظر جمع آوری شده و از همدیگر جدا می شوند.

مهمترین کاربرد تقطیر جزء به جزء در صنعت جداسازی نفت خام است که از آن محصولات متفاوت به دست می آید. نفت خام خارج شده از چاه های نفت به عنوان سوخت و یا به منظورهای دیگرمستقیماً قابل استفاده نیست. برای استفاده از آن باید آن را در ستون های مختلف و متعدد برج تقطیر نفت خام حرارت داد. ترکیبات به دست آمده هم به عنوان سوخت و هم به عنوان ماده اولیه در صنعت استفاده می شود.  این روش برای جداسازی مخلوط های مایع در مایع استفاده می شود.

مواد از نظر حالت فیزیکی به سه دسته جامد، مایع وگاز تقسیم می شوند. این مواد را می توان به دو دسته بزرگ مواد خالص و ناخالص (مخلوط) تقسیم کرد.

مواد خالص دارای جرم مخصوص ، حلالیت و نقطه ذوب و جوش معین است که از دیگر مواد براحتی قابل تشخیص است. اکثر مواددر طبیعت به صورت خالص وجود ندارند، بلکه به صورت مخلوط  یافت می شوند. بطور مثال هوا مخلوطی از گازهای نیتروژن، اکسیژن، کربن دی اکسید، آرگون و ... است.

بیشتر موادی که در زندگی روزمره ما جای دارند از منابع طبیعی بدست می آیند و همانطور که گفته شد، این مواد در طبیعت به  صورت مخلوط  یافت می شوند. از آنجا که هر کدام از اجزای تشکیل دهنده مخلوطها  دارای کاربردهای مختلف می باشند، جداسازی این مواد نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. مواد تشکیل دهنده مخلوطها ویژگی های خود را از دست نمی دهند و با روشهای الکتریکی ، مغناطیسی ، انحلال و نظایر آنها جدا می شوند. از کنار هم قرار گرفتن یک یا چند ماده بدون از دست دادن ویژگی های خود مخلوط به وجود می آید، بنابراین برای جداسازی مخلوطها  ابتدا باید ویژگی های مواد تشکیل دهنده را بدانیم.

مواد تشکیل دهنده مخلوطها از نظر نحوه پخش شدن به دو دسته تقسیم می شوند:

الف- همگن : ویژگی های این مخلوطها مانند هوا، آب نمک، آب گازدار و اتیل الکل در تمام سطح آنها به یک میزان پخش شده است و به آن محلول گفته می شود.

ب- ناهمگن : ویژگی های این مخلوطها مانند دوغ، آب وروغن زیتون در تمام سطح آنها به یک میزان پخش نشده است.

امولیسیون مخلوط مایع در مایع ، سوسپانسیون مخلوط جامد در مایع و آیروسل مخلوط گاز در جامد یا مایع است. از مخلوطهای گاز در جامد می توان دود و از مخلوطهای گاز در مایع مه را نام برد.

چند روش جدا سازی برای کلاس هشتم: